Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

u rzemieślnika

См. также в других словарях:

  • St.-Josefs-Kirche (Breslau) — Die St. Josefs Kirche (polnisch: Parafia rzymskokatolicka św. Józefa Rzemieślnika) ist eine römisch katholische Pfarrkirche in Breslau. Geschichte Der Gedanke, zur Entlastung der St. Mauritius Kirche und zur besseren seelsorglichen Versorgung der …   Deutsch Wikipedia

  • boratynka — ż III, CMs. boratynkance; lm D. boratynkanek num. «drobna moneta miedziana, wartości 1/3 grosza, bita za czasów Jana Kazimierza; szeląg» ‹od nazwiska mincarza (rzemieślnika zajmującego się dawniej biciem pieniędzy)› …   Słownik języka polskiego

  • majstrowa — ż odm. jak przym., B. majstrowawą, W. majstrowawo «żona majstra rzemieślnika» …   Słownik języka polskiego

  • obstalować — dk IV, obstalowaćluję, obstalowaćlujesz, obstalowaćluj, obstalowaćował, obstalowaćowany obstalowywać ndk VIIIa, obstalowaćowuję, obstalowaćowujesz, obstalowaćowuj, obstalowaćywał, obstalowaćywany «zlecić wykonanie czegoś, zamówić coś, zwykle u… …   Słownik języka polskiego

  • rzemieślniczy — 1. «odnoszący się do rzemieślnika lub rzemiosła» Warsztat rzemieślniczy. Szkoła rzemieślnicza. Cechy, bractwa rzemieślnicze. Rzemieślniczy punkt usługowy. Spółdzielnia rzemieślnicza. Izba rzemieślnicza. 2. «dotyczący formy dzieła sztuki; związany …   Słownik języka polskiego

  • rzemiosło — n III, Ms. rzemiosłoośle; lm D. rzemiosłoosł 1. «drobna wytwórczość o charakterze przemysłowym, obejmująca wykonywanie i naprawianie przedmiotów codziennego użytku prostymi narzędziami i maszynami; umiejętność wykonywania takich przedmiotów, fach …   Słownik języka polskiego

  • u — I 1. «litera oznaczająca samogłoskę u» ∆ U otwarte «u zwykłe w odróżnieniu od ó» 2. «samogłoska ustna, wymawiana przy znacznym wzniesieniu tylnej części języka ku podniebieniu miękkiemu, z silnym zwężeniem i zaokrągleniem warg» II «przyimek… …   Słownik języka polskiego

  • wyrób — m IV, D. wyróbrobu, Ms. wyróbrobie; lm M. wyróbroby 1. częściej w lm «przedmiot stanowiący końcowy produkt pracy rzemieślnika lub wynik procesu produkcyjnego zakładu» Wyroby przemysłowe, chałupnicze. Wyroby cukiernicze, dziewiarskie, stolarskie.… …   Słownik języka polskiego

  • zachwalać — ndk I, zachwalaćam, zachwalaćasz, zachwalaćają, zachwalaćaj, zachwalaćał, zachwalaćany «chwaląc, zalecać, polecać kogoś, coś; bardzo chwalić, wychwalać» Zachwalać lekarza, rzemieślnika. Zachwalać swoje dzieci. Zachwalać swój towar, swoje wyroby.… …   Słownik języka polskiego

  • rzemieślniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący rzemieślnika – rękodzielnika, drobnej wytwórczości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Warsztat rzemieślniczy. Egzamin rzemieślniczy. Wyroby… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»